بفرمایید حسینیه ... روز شمار محرم

[saghi]

در روزهای باقی مانده تا بهار اشک دست توسل به ساحت مبارک شفیع المذنبین مولانا العطشان شهید بلا تغسیل والکفن حضرت سید الشهدا میزنیم

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین



بسم الله الرحمن الرحیم

أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْكُبْرى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ، أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْكِیآءُ ، أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ



كربلا تا شام ثابت كرد زينب بر همه
ميتوان چادر به سر هم مردتر از مرد بود


سلام بر حسین كه جانش را تقدیم نمود ، سلام بر آن كسى كه در نهان و آشكار خدا را اطاعت نمود ، سلام بر آن كسى كه خداوند شفا را در خاكِ قبرِ او قرار داد ، سلام بر آن كسى كه (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست ، سلام بر آن كسى كه امامان از نسل اویند ، سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران ، سلام بر فرزند سرور جانشینان ، سلام بر فرزند فاطمه زهراء ، سلام بر فرزند خدیجه كبرى ، سلام بر فرزند سدرة المنتهى ، سلام بر فرزند جنّة المأوى ، سلام بر فرزند زمزم و صفا ، سلام بر آن آغشته به خون ، سلام بر آنكه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد ، سلام بر پنجمینِ اصحابِ كساء ، سلام بر غریبِ غریبان، سلام بر شهیدِ شهیدان ، سلام بر مقتولِ دشمنان ، سلام بر ساكنِ كربلاء ، سلام بر آن كسى كه فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ، سلام بر آن كسى كه خاندانش پاك و مطهّرند ، سلام بر پیشواى دین ، سلام بر آن جایگاههاى براهین و حُجَجِ الهى ، درود بر آن پیشوایانِ سَروَر، سلام بر آن گریبان هاى چـاك شده، سلام بر آن لب هاى خشكیده، سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار ، سـلام بر آن ارواحِ (از كالبد) خارج شده ، سلام بر آن جسـدهاى عـریان و برهـنه ، سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف ، سلام بر آن خون هاى جارى ، سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده ، سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نیزه ها)، سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)
__________________

[بانو]

اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِكَ
عَلَیْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِكُمْ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ...





پاکنویس شعرهایت هم برایـم یعنی وقت پرواز
پرواز تا تــو
تا حسیــن....
چه میشود با دلــم نمیدانم
انقدر فهمیده ام
مینویسم هر آنچه تو بخواهی ایهاالعـزیز.....
................


راستی آقا انگشتانم هم تشنه اند...تشنه لمس شبکه های ضریحتان

[saghi]

بسم رب الحسین(ع)

اول محرم الحرام روز مسلم ابن عقیل(ع) است. مسلم(ع) پیک امام راستین به سوی کوفه بود. حامل نامه‌ای از امامش برای مردم کوفه که بیش از 12 هزار نامه به آن امام نوشته بودند. ماموریتش گرفتن بیعت و سنجش فاصله گفتار تا رفتار مدعیان سینه چاک بود.

ماموریت انجام شد و گزارش وفاداری کوفیان نیز ارسال گردید. اما همانطور که میدانید حوادث طوری رغم خورد که از امامت نماز چند هزار نفری کارش به بی‌پناهی و تشنگی و سر گردانی در کوچه‌های کوفه رسید تا جایی که مجبور می‌شود وصیت پنهانی‌اش را به حکم خویشاوندی با عمر ابن سعد در میان بگذارد:

1) من در شهر کوفه هفتصد درهم قرض گرفته‌ام، زره و شمشیرم را بفروش و قرضم را ادا کن.

2) وقتی کشته شدم بدنم را از ابن زیاد بگیر و دفن کن.

3) کسی را نزد امام حسین علیه‌السلام بفرست تا او را از این سفر باز دارد؛ زیرا من برای او نامه نوشته بودم که مردم با او هستند. اکنون گمانم در راه هستند و به طرف کوفه می‌آیند.

افسوس... تا بالای دارالاماره بر دار رفتن فاصله‌ای نیست اما اگر از ماجرای پردرد مسلم یک نکته را به خاطر بسپاریم بس است که همیشه:

[saghi]

سفير سربدار عشق مسلم

شهيد خون نگار عشق مسلم

لواي سرخ بيداري برافراشت

هماره افتخار عشق مسلم

***

به كوي عاشقي طوفان بپا كرد

و مشت دشنه و زنجير واكرد

وضو از خون اشك آسمان ساخت

غريبانه به كوفه سر فدا كرد

***

سفير سيد و سالار دلها

به استقبال خيل زخمها رفت

چو شيري شرزه بر قلب ستم زد

به تنهايي به جنگ گرگها رفت

***

به مثل هاني بن عروه مسلم

به كوي جانفشاني رهسپر شد

شهادت را به جان و دل پذيرفت

و قرباني جاويد سحر شد

[saghi]

اى آسمان عشق نگينت ستاره است
قربان شدن براى تو با يك اشاره است

هر كهكشان كه سر بكشد در سراى تو
در پيش پاى تو چو يكى سنگ خاره است

انوار روى تو بنوشته به ساق عرش
ثاراللّه است حسين و حسين ابن ثاره است

بنما نگه به نايب خود اى شكسته دل
از روى بام سوى تو اندر تظاره است

سر داده ام بر سر راهت ولى ببين
جسمم به روى خاك و عدويم سواره است

بسكه كشيد جسم غريبم به كوچه ها
آويزه هر پاره تنم بر قناره است

اما زغيب اين سخن از تو شنيده ام
در قتلگاه زخم تنت بى شماره است

با چشم دل به ديدمت اندر دم وداع
بر روى سينه تو حسين شير خواره است

مهر و ولا و عشق تو درياى پر خروش
آرام دل چو قطره اى اندر كناره است

[بانو]

از زمین تا آسمان آه است می دانی چرا؟

یک قیامت گریه در راه است می دانی چرا؟



بر سر هر نیزه خورشیدی ست یک ماه تمام

بر سر هر نیزه یک ماه است می دانی چرا؟



اشهد ان لا...شهادت اشهد ان لا ...شهید

محشر الله الله است می دانی چرا؟



یک بغل باران الله الصمد آورده ام

نوبهار قل هوالله است می دانی چرا؟



راه عقل ازآن طرف راه جنون از این طرف

راه اگر راه است این راه است می دانی چرا؟



از رگ گردن بیا بگذر که او نزدیک توست

فرصت دیدار کوتاه است می دانی چرا؟



از کجا معلوم شاید ناگهانت برگزید

انتخاب عشق ناگاه است می دانی چرا؟



از محرم دم به دم هر چند ماتم می چکد

باز اما بهترین ماه است می دانی چرا؟

[بانو]

چگونه تن به زیر ننگ دادند
چگونه با تو حکم جنگ دادند

نه تنها منع از آبت نمودند
جواب آب را با سنگ دادند

[saghi]

روز دوم
-امام حسین علیه‌السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به کربلا وارد شد.
- در این روز «حر بن یزید ریاحی» ضمن نامه‌ای «عبیدالله بن زیاد» را از ورود امام علیه السلام به کربلا آگاه کرد.
- در این روز اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام به اهل کوفه نامه‌ای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه - که مورد اعتماد حضرت بودند - را از حضور خود در کربلا آگاه کرد، حضرت نامه را به «قیس بن مسهر» دادند تا عازم کوفه شود.

وقتی به امام خبر شهادت قیس ابن مسهر را دادند فرمور
"اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیی‏ءٍ قَدیرٌ؛ خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر انجام هر کاری توانایی."5

[saghi]

سومین روز از دهه محرم بنام
روز سوم
-«عمر بن سعد» یک روز پس از ورود امام علیه‌السلام به سرزمین کربلا؛ یعنی روز سوم محرم با چهار هزار سپاهی از اهل کوفه وارد کربلا شد.
-امام حسین علیه‌السلام قسمتی از زمین کربلا را که قبر مطهرش در آن واقع می‌شد، از اهالی «نینوا» و «غاضریه» به 60 هزار درهم خریداری کرد و با آنها شرط کرد که مردم را برای زیارت راهنمایی کرده و زوار او را تا سه روز میهمان کنند.
-در این روز «عمر بن سعد» مردی به‌نام «کثیر بن عبدالله» - که مرد گستاخی بود - را نزد امام علیه‌السلام فرستاد تا پیغام او را به حضرت برساند، «کثیر بن عبدالله» به «عمر بن سعد» گفت «اگر بخواهید در همین ملاقات حسین را به قتل برسانم»؛ ولی عمر نپذیرفت و گفت «فعلاً چنین قصدی نداریم».
هنگامی که وی نزدیک خیمه‌ها رسید، «ابو ثمامه صیداوی» (همان مردی که ظهر عاشورا نماز را به یاد آورد و حضرت او را دعا کرد) نزد امام حسین علیه‌السلام بود، همین که او را دید، رو به امام عرض کرد «این شخص که می آید، بدترین مردم روی زمین است»، پس سراسیمه جلو آمد و گفت «شمشیرت را بگذار و نزد امام حسین علیه‌السلام برو»، گفت «هرگز چنین نمی‌کنم».
«ابوثمامه» گفت «پس دست من روی شمشیرت باشد تا پیامت را ابلاغ کنی»، گفت
«هرگز!»، ابوثمامه گفت « پیغامت را به من بسپار تا برای امام ببرم، تو مرد زشت کاری هستی و من نمی‌گذارم، بر امام وارد شوی»، او قبول نکرد، برگشت و ماجرا را برای بن سعد بازگو کرد، سرانجام عمر بن سعد با فرستادن پیکی دیگر از امام پرسید «برای چه به اینجا آمده‌ای؟»،حضرت در جواب فرمود «مردم کوفه مرا دعوت کرده‌اند و پیمان بسته‌اند، به سوی کوفه می‌روم و اگر خوش ندارید، بازمی گردم ...»

[saghi]

روز چهارم
در روز چهارم محرم، عبیداللّه‏ بن زیاد مردم كوفه را در مسجد جمع كرد و سخنرانی نمود و ضمن آن مردم را برای شركت در جنگ با امام حسین علیه‏السلام تشویق و ترغیب نمود.
به دنبال آن 13 هزار نفر در قالب 4 گروه كه عبارت بودند از:
1. شمر بن ذی الجوشن با چهار هزار نفر؛
2. یزید بن ركاب كلبی با دو هزار نفر؛
3. حصین بن نمیر با چهار هزار نفر؛
4. مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر؛
به سپاه عمر بن سعد پیوستند.9 بهم پیوستن نیروهای فوق از این روز تا روز عاشورا بوده است.