سخنان بزرگان درباره ی خیانت

[SilentCity]

كسي كه امانت ندارد، (در امانت خيانت مي‌كند) ‌ايماني براي او نيست.

[SilentCity]

(انساني كه اهل) نيرنگ و فريب و خيانت است، در آتش (جهنّم) قرار مي‌گيرد.

[SilentCity]

براي هر (انسان)‌ خيانت‌كاري در روز قيامت پرچمي (برافراشته مي‌شود) كه به وسيله‌ي آن (‌ميان مردم ) ‌شناخته مي‌گردد.

[SilentCity]

دو طرف صراط، امانت و صله‌ي رحم است. پس كسي كه در امانت مردم خيانت نكرده است و با خويشان خود نيكي كرده از صراط به آساني مي‌گذرد زود به بهشت مي‌رود و كسي كه خيانت در امانت‌ها كرده و قطع صله‌ي رحم كرده است عمل ديگر او را نفع نمي‌دهد و صراط او را در آتش مي‌افكند

[SilentCity]

هر كه خيانت كند امانتي را در دنيا و به اهلش پس ندهد تا مرگ او را دريابد بر غير ملت من مرده باشد و حق تعالي در قيامت از او در خشم باشد

[SilentCity]

هر كه مال خيانتي را بخرد دانسته چنان است كه خود خيانت كرده باشد.

[SilentCity]

كسي كه برادر مؤمنش را بر امري كه مكروه او باشد ببيند و تواند كه او را برگرداند از آن امر و برنگرداند خيانت كرده است در برادري او.

[SilentCity]

كسي كه امانت را ناچيز شمارد و به آن خيانت كند و نفس و دين خود را از خيانت پاك نگرداند، قطعاً ذلّت و رسوايي را در دنيا به خود وارد ساخته و او در آخرت ذليل‌تر و رسواتر خواهد بود.

[SilentCity]

به يقين، خيانت بر امت، بزرگ‌ترين خيانت است و فريبكاري‌ِ پيشوايان، زشت‌‌ترين فريبكاري‌هاست.

[SilentCity]

هر كس به زمانه اطمينان كند، زمانه به او خيانت ورزد و هر كس آن را تعظيم كند، پست و خوارش نمايد