ایران رمان

نسخه‌ی کامل: گرفتگی گوش و چهار راه برای درمان آن
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
گرفتگی گوش و چهار راه برای درمان آن

اگر شما حتی یک بار در زندگیتان دچار گوش گرفتگی شده باشید می دانید که چقدر عذاب آور است !
در این حالت نه تنها سخت می شنوید بلکه اعصابتان هم به هم می ریزد. در این وضع هر کسی دوست دارد زودتر از این حالت راحت شود . در اینجا یک سری راهکارها برای درمان گوش گرفتگی اشاره شده است :
عوامل زیادی باعث ایجاد گوش گرفتگی می شود ؛ سرما خوردگی ، زکام ، حساسیت ، گرفتگی سینوس ، ورود آب به حفره های گوش ( در اثر شنا یا ... )، تغییرات فشار هوا . بیشتر وقتها گرفتن گوش خود به خود از بین می رود ولی گاهی طول می کشد و غیر قابل تحمل است ، با انجام روش های زیر می توانید خودتان این حالت را برطرف کنید.
اولین و سریع ترین راه : انجام حالت بلعیدن است ، دهان را باز و بسته کنید مثل اینکه چیزی می خورید و عمل بلعیدن را انجام می دهید ! . این کار هوا از داخل سینوس ها خالی شده و در آن مجاری گردش هوا را باز می کند. این راه در موقع سرما خوردگی و حساسیت که باعث گرفتگی گوش شده است بسیار مفید است .
دومین راه : اگر راه اول اثر نکرد ، چند بار خمیازه بکشید بطوریکه کاملا" دهان شما باز شود ،تقریبا" مشابه عمل بلعیدن است ولی با این تفاوت که دهان بیشتر باز شده ، در این حالت هوا از داخل سینوس ها آزاد شده و از گوش خارج می شود .
سومین راه : در صورتی که دو راه بالا موثر نبود ، ممکن است گوش گرفتگی شما در اثر وارد شدن آب در آن باشد ، حوله ای را روی بخار آب گرم بگیرید و روی گوش قرار دهید . البته می توان با دست نیز داخل گوش را تمیز کرد ولی خوب این کار خیلی خوشایند نیست !!
چهارمین راه : راه آخر گرفتن یک دوش حمام بخار است و یا می توانید ظرفی از آب را بجوش بیاورید و با نزدیک کردن سر خود روی ظرف و پتویی را روی سر خود و ظرف بخار بکشید ، بخار را کاملا" استنشاق کنید ، در این حالت تمامی مجاری تنفسی باز می شوند.
اگر پس از حمام يا شنا كردن دچار گرفتگي گوش مي شويد:

براي خارج كردن آب از گوش چه بعد از استخر و چه بعد از استحمام بايد حوله را لبه گوش تان بگذاريد، سرتان را خم كنيد و چند بار تكان دهيد و اگر آب خارج نشد لبه گوش تان بگذاريد، سرتان را خم كنيد و چند بار تكان دهيد و اگر آب خارج نشد و باز هم احساس گرفتگي داشتيد مي توانيد از سشوار كمك بگيريد؛ به اين ترتيب كه آن را در فاصله ۲۰ سانتي متري از گوش تان به مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانيه نگه داريد. با تكرار سه تا پنج بار اين كار مشكل تان حل مي شود.
استخر و استحمام

بسياري از افراد بعد از استحمام و رفتن به استخر دچار گرفتگي گوش مي شوند كه به دليل ورود آب به مجراي گوش آنهاست؛ به شرطي كه عفونتي در كار نباشد. عده اي هم مي گويند اگر پيش از رفتن داخل استخر، گوش مان را با كمي آب يا كرم مرطوب كنيم دچار گرفتگي گوش نمي شويم. اين باور نادرست است. بهترين روش پيشگيري از نفوذ آب به داخل گوش استفاده از گوش گير در استخرهاست. البته اگر شناگر ماهري باشيد و اصول صحيح شنا كردن را بدانيد به ندرت آب داخل گوش تان نفوذ مي كند. استفاده از گوش بند ضد آب و قطره هاي مخصوص كه حالت اسيدي دارند، مي توانند در پيشگيري از نفوذ آب و گرفتگي هاي معمولي يا ناشي از عفونت گوش موثر باشند. لي لي كردن در حالي كه سرتان را به سمت گوشي كه گرفته است به سمت پايين خم كرده ايد مي تواند گرفتگي گوش را حل كند.
گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

گوش شناگر يك عفونت ساختمان گوش خارجي است. اين مسئله به طور ويژه در شناگرها رخ مي دهد. اما از آنجائيكه دليل عفونت باقي ماندن آب در مجراي گوش است، دوش گرفتن و حمام كردن نيز ممكن است باعث ايجاد اين عفونت شود. باكتريهائي در حالت طبیعی در پوست و كانال گوش ساكن هستند؛ وقتي آب در مجراي گوش باقي مي ماند، این باکتریها تكثير مي شوند و باعث عفونت و آزار در مجراي گوش مي شوند. در صورت پيشرفت عفونت، ممكن است قسمت خارجي گوش نیز درگير شود.
نشانه هاي گوش شناگر:
شايع ترين نشانه گوش شناگر درد خفيف يا متوسط گوش (كه با کشیدن لاله گوش بدتر مي شود) و همچنين خارش گوش است.
ديگر نشانه هاي گوش شناگر ممكن است شامل هريك از موارد زير باشد:
احساس پري يا گرفتگي در گوش
ترشح گوش
افت شنوائي
درد زياد كه ممكن است به سمت گردن ، صورت يا طرف ديگر سر نيز گسترش يابد.
تغيير وضعيت گوش به سمت جلو يا فاصله گرفتن آن از جمجمه
تورم غدد لنفاوي
درمان گوش شناگر:
درمان در مراحل اوليه بيماري شامل تميز كردن مجراي گوش و استفاده از قطره مي باشد. محلول های اسيدي مثل اسيد بوريك يا اسيد استيك در عفونت هاي اوليه موثر است. در عفونت هاي شديدتر، اگر پرده گوش پاره نباشد تميز كردن مجرا با آنتي بيوتيك به درمان عفونت كمك مي كند. اگر مجراي گوش متورم باشد يك اسفنج يا مش در مجرا قرارداده و ازاين طريق قطره هاي آنتي بيوتيك تجویز می شوند. داروي ضد درد نيز ممكن است لازم شود. بيمار براي بررسي روند درمان و تميز كردن مجدد مجرا در صورت نياز بايد تحت نظر پزشك باشد.
حفاظت از گوش شناگر:
احتمال عفونت كردن گوش خشك بسيار ضعيف است. به اين ترتيب دور نگه داشتن گوش از ورود آب و رطوبت بعد از شنا و حمام اهميت زيادي دارد. براي جلوگيری از ورود آب به مجراي گوش از گوشي هاي ضد آب كه معمولاً براي حفاظت شنوائي بكار مي رود مي توان استفاده كرد. از سشوار نيز براي خشك كردن گوش مي توان استفاده كرد. اما گوش پاك كن به دليل وارد كردن جرم به داخل مجرا، از بين بردن خاصيت حفاظتي جرم و آسيب رساندن به پوست نازك مجراي گوش و درنتيجه فراهم كردن محيط مناسب براي عفونت توصيه نمي شود.
در صورت پاره نبودن پرده گوش مي توان از الكل يا مخلوط الكل و سركه استفاده كرد. نحوه استفاده درست مثل استفاده از قطره هاي گوشي است. الكل آب اضافه را تبخير و گوش را خشك مي كند. اما قبل از استفاده از هر گونه قطره هاي گوشي اطمينان از پاره نبودن پرده گوش اهميت زيادي دارد. در مورد بررسي پارگي پرده، سوراخ بودن يا جراحت پرده يا در صورت انجام هر گونه عمل جراحي در گذشته بايد با پزشك متخصص مشورت كرد.
افراد با خارش گوش، پو سته پوسته شدن مجرا يا جرم زياد در گوش بيشتر مستعد ابتلا به اين بيماري هستند. بنابراين تميز كردن مرتب كردن گوش توسط پزشك كمك موثري در جلوگيري از ابتلا به اين بيماري مي كند. خارش گوش از علائم آزار دهنده است. گاهي افراد به دليل آلرژي يا قارچ دچار خارش مي شوند. اما اغلب التهاب مزمن پوست مجراي گوش مي باشد.
درماتیت سبورئیک (Seborrheia dermatitis) نوعي التهاب پوست مجراي گوش است. در اين بيماري درست مثل شوره سر، جرم گوش خشك، تكه تكه و فراوان مي شود. بيشتر افراد با رعايت رژيم های غذايي مثل غذاهاي روغني، كربوهيدراتها (نشاسته ها و شكلات)، مشكلشان بر طرف مي شود. پزشكان اغلب قطره كورتيزون را در زمان خواب كه خارش گوش زياد است تجويز مي كنند. درمان بيماري مدت زيادي طول نمي كشد، اما مي توان آن را كنترل كرد.
دکتر هادی قنبری، متخصص گوش و حلق و بینی در این باره می‌گوید:
گرفتگی گوش به علت اختلال در عملکرد شیپور استاش (مجرای باریکی که گوش میانی را به حلق وصل می‌کند) به وجود می‌آید. این اختلال با تغییرات فشار بروز می‌کند.
هوایی که داخل گوش، پشت پرده میانی است، باید با هوای خارج گوش برابری کند. درغیر این صورت ممکن است هوا در این ناحیه کم کم جذب و مایع در گوش میانی جمع شود. در نتیجه فرد دچار گرفتگی گوش می‌شود.

کسانی که دچار اختلال در عملکرد شیپور استاش هستند باید هنگام مسافرت با هواپیما، آدامس یا آبنبات به همراه داشته باشند واز آن در طول سفر استفاده کنند، چون جویدن آدامس و خوردن آبنبات با حرکات کام همراه است و باعث باز شدن شیپور استاش و تعادل هوا می‌شود.

اگر از آدامس و آبنبات استفاده نشود، ممکن است فرد دچار علائم حاد اختلال عملکرد شیپوراستاش شود و حتی به پارگی پرده گوش بینجامد.

همچنین همه افرادی که به ارتفاعات (کوه) می‌روند، به منظور پیشگیری از اختلال در عملکرد گوش، آبنبات و یا آدامس مصرف کنند.