۰۷-۰۸-۰، ۰۵:۰۱ ق.ظ
شرق: در منظومه سیاسی ایران اتفاقات زیادی رخ میدهد. به جایی رسیدهایم که نهتنها فردی که مسئولیت میگیرد به مقامی میرسد، بلکه راه برای دیگر منصوبان سببی و نسبی او نیز باز میشود.
چند سالی است از پدیده «آقازادگی» به «حکم برای داماد» رسیدهایم و آخرین و داغترین آن، داماد علیرضا زاکانی، شهردار تهران است که به سمت دستیاری ویژه پدرزن نائل آمده. این در حالی است که در بهار امسال زاکانی بهعنوان نامزد ریاستجمهوری در مناظرههای انتخاباتی رو به دوربین اعلام کرد: «بستگان خود را سر کار نمیآوریم». او البته موضوع را اینگونه توجیه کرده که دامادش از شهرداری تهران حقوقی نخواهد گرفت و استخدام شهرداری نمیشود؛ اما چه کسی است که نداند در نظامهای سیاسی، «مقام» میتواند قدرت تولید کند.
بهخصوص که طبق بخشنامهای که زاکانی در مقام شهردار تهران ابلاغ کرده است هرگونه صدور حکم و استخدام ولو برای استفاده از خدمات رایگان را ممنوع کرده و در بند ۲ بخشنامه زاکانی قید شده است:«جذب و بهکارگیری نیروی انسانی جدید تحت هر عنوان و با هر نوع وضعیت استخدامی اعم از «تماموقت، نیمهوقت و پارهوقت، پیمانکاری، شرکتی، مشاورهای و... حتی انجام خدمت بهطور رایگان و افتخاری» ممنوع بوده است».
همچنین براساس ماده 10 مصوبه تعارض منافع در شهرداری تهران بهکارگیری بستگان در شهرداری در دوره فعالیت مدیران شهرداری و اعضای شورا ممنوع است؛ بنابراین زاکانی همچنان که خلاف قانون عمل کرده، رسما خلاف بخشنامه رسمی خود نیز حکم برای دامادش زده است. به این بهانه مروری داشتهایم بر دامادهایی که دنیای سیاست گاهی به آنها روی خوش نشان داده و گاهی هم خیر.
محمدمهدی احمدی، داماد محسن رضایی
از او بهعنوان مدیرعامل جدید بانک صادرات نام برده میشد که تکذیب شد. سایت خبر فوری توییت کاربری را منتشر کرد که نوشته بود: «از داماد آقای رضایی (احمدی) درمورد انتصابش بهعنوان مدیرعامل بانک صادرات پرسیدم، در جوابم گفت: «سلام، استخاره کردم، بد آمد انصراف دادم».
او عضو هیئتمدیره و قائممقام بانک شهر است. سال 97، رحمتالله حافظی، عضو سابق شورای شهر تهران، به ماجرای انتصاب مهدی احمدی که برادر عروس قالیباف و داماد محسن رضایی است، واکنش نشان داد و در توییتی نوشت: «انتصاب برادر عروس قالیباف بهعنوان معاون ارزی بانک شهر تداعیکننده مطالبی بود که در استیضاح وزیر تعاون در صحن مجلس درمورد انتصابات فامیلی ردوبدل شد. این انتصابات برای جامعه قابل درک و پذیرش نیست و از طرفی هم نشانه نفوذ تیم قبل بر مجموعه شهرداری است».
چند سالی است از پدیده «آقازادگی» به «حکم برای داماد» رسیدهایم و آخرین و داغترین آن، داماد علیرضا زاکانی، شهردار تهران است که به سمت دستیاری ویژه پدرزن نائل آمده. این در حالی است که در بهار امسال زاکانی بهعنوان نامزد ریاستجمهوری در مناظرههای انتخاباتی رو به دوربین اعلام کرد: «بستگان خود را سر کار نمیآوریم». او البته موضوع را اینگونه توجیه کرده که دامادش از شهرداری تهران حقوقی نخواهد گرفت و استخدام شهرداری نمیشود؛ اما چه کسی است که نداند در نظامهای سیاسی، «مقام» میتواند قدرت تولید کند.
بهخصوص که طبق بخشنامهای که زاکانی در مقام شهردار تهران ابلاغ کرده است هرگونه صدور حکم و استخدام ولو برای استفاده از خدمات رایگان را ممنوع کرده و در بند ۲ بخشنامه زاکانی قید شده است:«جذب و بهکارگیری نیروی انسانی جدید تحت هر عنوان و با هر نوع وضعیت استخدامی اعم از «تماموقت، نیمهوقت و پارهوقت، پیمانکاری، شرکتی، مشاورهای و... حتی انجام خدمت بهطور رایگان و افتخاری» ممنوع بوده است».
همچنین براساس ماده 10 مصوبه تعارض منافع در شهرداری تهران بهکارگیری بستگان در شهرداری در دوره فعالیت مدیران شهرداری و اعضای شورا ممنوع است؛ بنابراین زاکانی همچنان که خلاف قانون عمل کرده، رسما خلاف بخشنامه رسمی خود نیز حکم برای دامادش زده است. به این بهانه مروری داشتهایم بر دامادهایی که دنیای سیاست گاهی به آنها روی خوش نشان داده و گاهی هم خیر.
محمدمهدی احمدی، داماد محسن رضایی
از او بهعنوان مدیرعامل جدید بانک صادرات نام برده میشد که تکذیب شد. سایت خبر فوری توییت کاربری را منتشر کرد که نوشته بود: «از داماد آقای رضایی (احمدی) درمورد انتصابش بهعنوان مدیرعامل بانک صادرات پرسیدم، در جوابم گفت: «سلام، استخاره کردم، بد آمد انصراف دادم».
او عضو هیئتمدیره و قائممقام بانک شهر است. سال 97، رحمتالله حافظی، عضو سابق شورای شهر تهران، به ماجرای انتصاب مهدی احمدی که برادر عروس قالیباف و داماد محسن رضایی است، واکنش نشان داد و در توییتی نوشت: «انتصاب برادر عروس قالیباف بهعنوان معاون ارزی بانک شهر تداعیکننده مطالبی بود که در استیضاح وزیر تعاون در صحن مجلس درمورد انتصابات فامیلی ردوبدل شد. این انتصابات برای جامعه قابل درک و پذیرش نیست و از طرفی هم نشانه نفوذ تیم قبل بر مجموعه شهرداری است».
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !