۰۸-۰۵-۹۶، ۰۵:۳۳ ب.ظ
پروانه
نماد و نشانه ی مهر و دوستی و جانسپاری و از خودگذشتن در میان نویسندگان ایران و در اندیشه ی ایرانی "پروانه" است که با شگفتی هر چه بیشتر چندان خویش را به شمع و چراغ می زند تا بسوزد و در پای معشوق خود که همان فروغ و نور و چراغ است بمیرد و خاکستر شود. و در این سوختن به هیچ کس داوری (شکایت) نبرد . و از هیچ کس پناه نخواهد و از هیچ کس یاری نپذیرد . و سوختن در راه معشوق را چون جان شیرین گرامی دارد.