چرک های نشسته|دلنوشته های رها.ر

[varesh]

اَندورن رشک حال یه روز و دو روز و چند روز من نیست..حال چند ســـال من اَست.
من هم ایستاده ام تا سخن بگویم از وجودم
از منیِ مَنَم.
بــآمن بــاش



این مــنم
خنده بر لب شادی از تنگ دلم
سکه در پیشم سر تعظیم دارد
اندرون رشک..بی هیچ احساس..لمس
قلب عریان..
خسته از پوچی های گریان..
میزنم باز اندر ان دم
خنده ای باز از سر غم..
لیک اما من شادم..
زنده ام من را همین بس..
پس تو ای یار
بشنو هر دم
در همان دم
بسته ای رخ از وجودم
یادم ارا
زین در این صحرای محبوس
تیرگی ها خفته در من..
پس تو ای همدم در این وقت
خفته را بیدار پندار..
قلب من خفته و نالان
لیک چشم بینا در تاوان..

بازهم لبخندی از عجز
بر لب سرد و کبودم..
میزنم من
باز در دم
قهقهه
لیک ای دوست
بدان تو
در این خاک..
در این برحه ی افلاک
لب لعلم چو پای زاغ کوچک سرخ و زیبا
خنده دارم..
لیک حالم نالان است.

[varesh]

دلتنگی طعمش ملس است..
انگار انارش نرسیده و ترک نگرفته تا لختی باز شود

|خود نوشت|فیالبداهه|بی کپی|

[varesh]

من چند دز مرگ برای مزه کردن میخواهم

[varesh]

تمام خوشی های زندگی که مزه گیلاس ندارد
بعضی خرمالو است و کز
بعضی انار است و ملس
بعضی گردوی سیاه است و تلخ
تلخ ها هم مزه تلخی ندارند
من تلخی را هم گیلاس مزه کردم و هم اسپرسو


رها | فیالبداهه | حال داغون | به پیشواز مرگ

[varesh]

امرزو فلسفه نگفتن اذان و اقامه در نماز میت را فهمیدم.
من تاریخ انقضا تمام شده
کسی این نماز را نمیبندد ؟

رها| خستم

[varesh]

میدانی من خود می ایستم و تو مرا میشکنی و راستی
میدانی من کمی کند ذهنم
ایستادن نمیدانم
تکرارا مکررات نمیدان

رها | شرایطم داغونه

[varesh]

مثلا میشود تمام لطافت را در پارچه ی سفید بالای سر انداخته یمن و خیره به چشم های بسته ام لمس کنم
مثلا رها شدن هم خوب است
مانند اسمم
خدا بیامرزتت خانم جان
باز هم دعا کن

رها | زجر میکشد | فیالبداهه میگوید

[varesh]

این روزهایم طعم عسل میدهد
و همه میدانند من از عسل بیزارم

رها | بیزار است

[varesh]

بعضی حرف را باید عق زد
نزنی میچسبد و میخراشد و و گیر میکند واینجا دفاع بی مفهوم است
تو هنوز هم عق نزدی

رها| هنوز عق نزده

[varesh]

بعضی از دوست داشتن ها همان تنفر است
کمی شیک تر و مجلسی تر
میدانی خیلی دوستت دارم

رها | من پر از حس تنفر است